Dysdera crocata
Pissebedspin of Roodwitte celspin
Twee vrouwelijke Dysdera crocata
Deze spin komt, hoogst waarschijnlijk, oorspronkelijk uit het Middellandse zeegebied van Noord-Afrika en Zuid Europa.
Voor zover bekend is deze soort op “eigen kracht” in Nederland terechtgekomen.
Je vindt ze gewoonlijk op plekken waar je ook pissebedden vindt. Dit zullen dan vaak de wat vochtigere plekken zijn, want daar vindt je ook de meeste pissebedden.
Dus onder stenen, onder dood, rottende hout, tussen gestapelde stenen, onder schors, onder bloempotten, etc. Je vindt ze in tuinen e.d., maar ook wel bossen. Zelfs binnenshuis, in vochtige kelders worden ze wel eens aangetroffen.
Deze vindplaatsen zijn logisch omdat pissebedden het belangrijkste onderdeel van het dieet van deze spin zijn. Pissebedden (isopods) behoren tot de kreeftachtigen (ze ademen door een soort kieuwen) en hebben om die reden een vochtige omgeving nodig hebben
Doordat deze spin vrijwel uitsluitend pissebedden eet is hij geen gevaar voor de Nederlandse natuur. En er leven héél veel pissebedden in Nederland. Daar gaat deze spin geen verandering in maken.
Er zijn wereldwijd minstens 24 soorten Dysdera bekend.
Van de in Nederland levende soort schijnen drie ondersoorten te bestaan:
Dysdera crocata crocata - Dysdera crocata mutica - Dysdera crocata parvula
Waartoe de Nederlandse exemplaren behoren en hoe je ze uit elkaar kunt houden heb ik niet kunnen vinden. Maar dat is in dit kader dan ook niet echt van belang.
Van dit genus leeft er nog een soort in Nederland, namelijk Dysdera erythrina, de boscelspin.
Ontmoeting met Porcellio scaber
Deze spinnensoort heeft zes, enkelvoudige ogen.
Is nachtactief.
Vrouwtjes worden 11-15 mm lang
Mannetjes worden 9-10 mm lang
Overdag trekken ze zich terug onder (rottend) hout, tussen kieren, etc. Ze maken dan een web in de vorm van een soort zakje waar ze de dag in doorbrengen. In dit zakje vervellen ze ook.
https://bugguide.net/node/view/1071031/bgimage
Jagen doen ze actief, zonder gebruik te maken van een web.
Ze worden het meeste aangetroffen van april/mei tot juli/augustus, maar ze zijn ook in de overige maanden wel actief als het niet te koud is. Deze activiteit zal recht evenredig zijn aan de activiteit van hun prooidieren, de pissebedden.
Pissebedspinnen hebben grote gif-kaken en kunnen giftanden van ca. 5 mm (de vrouwtjes) hebben.
Ze zijn tamelijk defensief. Wanneer je ze verstoort (bijv. bij het oppakken van een stuk dood hout in de tuin) gaan ze meestal meteen in dreighouding staan. Laat je ze met rust, dan zullen ze zich uit de voeten maken. Wanneer je ze toch oppakt, dan schromen ze niet om te bijten. Zo'n beet kan tijdelijk wat pijnlijk zijn, maar is gewoonlijk niet gevaarlijk voor de mens.
Heb je flink eelt op je vingers, dan komt de giftand er niet of nauwelijks doorheen.
Ik vind zo nu en dan (bij toeval) wel eens een pissebedspin in de tuin. Is niet zo verwonderlijk, want er leven zes soorten pissebedden in onze tuin. Ik zie ze alleen maar op plekken waar Porcellio scaber en Oniscus asellus ook aanwezig zijn.
Halverwege april 2022, bij het verplaatsen van een stapel tegels, vond ik er zeven (zonder er naar op zoek te zijn). Zes vrouwtjes en een mannetje, vermoed ik.
Ik heb ze in een kunststof bakje gezet met schuilplaatsen (schors) omdat ik er foto’s van wilde maken.
De volgende morgen heb ik een paar Porcellio scaber uit de tuin gevangen en bij de spinnen in het bakje gedaan. In dit bakje heb ik de spinnen gefotografeerd en gefilmd.
Was “mooi” om te zien dat een van de pissebedden al snel gegrepen werd door het grootste (zwangere?) vrouwtje.
Zo'n 6 à 7 seconden, nadat deze scaber gebeten was, bewoog hij al niet meer. Hij was nog niet dood want iets later bewoog er zo nu en dan een pootje. Maar hij stribbelde niet meer tegen; was waarschijnlijk verlamd.
Na het filmen en fotograferen heb ik ze allemaal weer losgelaten in de tuin.
Ik heb persoonlijk weinig met spinnen (ik vind ze prachtig en fascinerend, maar dat is alles). Maar misschien dat ik te zijner tijd eens een bakje inricht voor een pissebedspin. Heb voer genoeg…