Armadillidium peraccae

 

Deze twee exemplaren zijn nog relatief jong. Later worden ze donkerder. Zie de grote foto hieronder.

  • Herkomst is de zuidoostkust van Italië, de noordelijke Egeïsche eilanden en plekken langs de kust van de Zee van Marmara.
  • Ze worden tot 18 mm lang.
  • Voorkeurstemperatuur ligt tussen 18 en 26 graden C.
  • Luchtvochtigheid hoeft niet erg hoog te zijn en veel ventilatie heeft de voorkeur.

Het substraat heeft een vochtigheidsgradiënt nodig. Dus een permanent vochtige kant en hoe verder daar van, hoe minder vochtig het wordt. Bij mij is het deel dat het verste van het vochtige deel ligt, helemaal droog. Deze soort past zich gemakkelijk aan de omstandigheden aan.

 

De kleur van deze soort varieert van licht grijs/bruin tot donker grijs. Afhankelijk van het licht hebben ze ook een paarsachtige, blauwige waas over het grijs.

 

Ze hebben in tegenstelling tot veel Armadillidium soorten, een soort rok. Oppervlakkig gezien lijken ze wat dat betreft een beetje op Cubaris. Hun bovenkant is tamelijk ruw; staat vol met kleine bultjes.

Wanneer deze soort het goed naar de zin heeft, verloopt de voortplanting voorspoedig. Voortplanting is niet seizoensgebonden.

 

Deze soort eet goed van het plantaardig materiaal dat in substraat zit, maar ook zo nu en dan wat groente of fruit. Ook bananenschil vinden ze lekker.

Dierlijke eiwitten worden ook wel gegeten, maar ik heb de indruk dat ze hier niet zoveel behoefte aan hebben.

 

Ik beschouw deze soort als een goede beginnerssoort.

Omdat deze soort op het gebied van de voortplanting erg productief is en er blijkbaar

geen interesse voor nakweek is, ben ik met deze soort gestopt.