Deze soort is endemisch (van nature alleen in een specifiek gebied voorkomend) op de Canarische eilanden.

In dit artikel: World catalog of terrestrial isopods (Isopoda: Oniscidea) Auteur Helmut Schmalfuss (25. 11. 2003) (het bovenste artikel) staat op pagina 232:

DISTR. - Canary Islands: Gran Canaria.

Het lijkt me dat dit specifiek verwijst naar één eiland (Gran Canaria).

De Canarische eilanden bestaan uit zeven “hoofd-eilanden” en zes rots-eilandjes.

Ik vermoed dat deze soort, naast op Gran Canaria, ook nog wel op meer van de hierboven genoemde eilanden voorkomt. Er is ongetwijfeld menselijke interactie tussen deze eilanden. Bewijs hiervoor heb ik niet kunnen vinden.

Info over het klimaat op deze eilanden

Er is weinig tot geen informatie te vinden over deze soort.

Ik weet, bijvoorbeeld, dus niet in welke biotopen ze voorkomen op de eilanden en hierover heb ik ook niks kunnen vinden.

Ik heb mijn dieren gekocht in juli 2023 van een Spaanse kweker.

Deze soort wordt ca. 20 mm lang

Ik houd mijn dieren in een, voor mij standaard bak. Breedte: 25 cm, Lengte: 34 cm, Hoogte: 16 cm.

Hierin een laag van ca. 10 cm substraat (mijn gebruikelijke standaard-substraat).

In een hoek ligt een stuk kurkeikschors.
Diagonaal daar tegenover ligt een pluk, altijd vochtig sphagnum,

Hiertussen liggen wat bladeren (als schuilplaats en voedsel), een paar stukken sepia voor de kalkvoorziening en wat stukjes witrot hout.

Op de hoek van het sphagnum na is de bak kurkdroog. Ik sproei nooit. Wel zorg ik dat het sphagnum altijd vochtig is. Dit hoeft gewoonlijk maar 1 x in de week. Tegelijkertijd spuit ik dan wel een deel van de bladeren, die in de buurt van het sphagnum liggen, nat met de doseerfles.

Onder het kurkeikschors is het altijd droog. Evenzogoed zitten de isopods daar graag en massaal. Wel zie ik geregeld dat de dieren naar het sphagnum gaan en daar in weg kruipen.

Toen ik de dieren pas had was het substraat voor het grootste deel licht-vochtig. Ik kreeg toen al snel (september 2023) het gevoel dat ze het niet echt naar hun zin hadden.

Aangezien het op de Canarische eilanden op veel plekken behoorlijk droog is besloot ik om het substraat uit te laten drogen.

Dit leek al na een paar weken een verbetering te zijn want de dieren werden actiever. Ook zag ik al snel dat ze zich begonnen voort te planten. Nu, februari 2024, zitten ze nog steeds in een droge bak met één vochtige hoek. Het zijn er inmiddels al ruim over de honderd.

Mijn eerste dieren waren allemaal roodachtig of donker oranje. Hoe ouder de dieren zijn, hoe meer ze een rood-paarsige kleur krijgen.

Zoals op de foto's te zien is, variëren de kleuren nogal. Het 'red' wat in de naam staat, vind ik zelf niet zo goed gekozen.
Sommige dieren zijn vrij duidelijk oranje, andere zijn bruin-paarsachtig en dan zijn er ook nog bij die een beetje goud-oranjeachtig. 

Deze foto's zijn allemaal gemaakt mijn Galaxy S22 Ultra bij daglicht. De kleuren van de dieren die hier te zien zijn komen goed overeen met de werkelijke kleuren. Geflitste foto's met mijn spiegelreflexcamera wijken te veel af van de werkelijkheid.

Door gebrek aan informatie weet ik niet of dit de “normale” kleur is voor deze dieren.