• Komt voor in tropische wouden in Azië.
  Thailand en Vietnam worden herhaaldelijk genoemd op diverse sites, maar het valt niet na te gaan wat waar is en wat niet. Ook wordt er zo nu en dan beweerd dat ze in kalksteengrotten leven. Ook dit kan ik niet verifiëren. Het ligt waarschijnlijk meer voor de hand dat ze in de omgeving van dit soort grotten leven en de grotten “bezoeken” voor hun kalkbehoefte. Maar ook dit is een aanname.
• Wordt tot 12 mm lang.
• Voorkeurstemperatuur ligt tussen de 22-26 gr. C. Maar doen het ook prima bij een graden lager. Toen ik ze op onze zolder hield werd het in de winter soms niet warmer dan 16 graden Celsius in de nacht en 18 overdag. Onder deze omstandigheden plantten ze zich ook voort, al was het een stuk minder dan nu ze in een wat warmere kamer gehuisvest zijn.
• Zorg dat de bodem een vochtigheidsgradiënt heeft. Houdt ze niet te nat.
  Houden van een hoge luchtvochtigheid; niet van een al te natte bodem.
  De gewenste luchtvochtigheid kun je, bijvoorbeeld, bewerkstelligen door een flinke laag bladeren op het substraat te leggen en zo nu en dan te sproeien. Tussen de bladeren vinden ze dan de luchtvochtigheid waar ze op dat moment behoefte aan hebben. Uiteraard ligt er aan een kant van het isopodarium een pluk vochtig sphagnum. Hiertussen zag ik ze ook regelmatig scharrelen. Ook kun je nog een hoekje maken met wat mos. 
• Het afgelopen jaar (2023) zitten ze voornamelijk met z'n allen onder een langwerpig, plat stuk schors. Hieronder is de bodemgrond een beetje vochtig. Een keer per week spuit ik met een laboratorium-doseerfles een beetje water langs het stuk schors.  En eveneens bevochtig ik dan het sphagnum dat aan de andere kant van de bak ligt.  Hier scharrelen ook wel wat exemplaren rond, maar nooit grote aantallen. De rest van de bodem (ca. 3/5 van het oppervlak) blijft droog. Hier liggen de bladeren op. Die moeten overigens geregeld aangevuld worden. Ik neem aan dat de tijd dat ze onder het langwerpige stuk schors zitten (daar is de luchtvochtigheid relatief hoog) voldoende is om aan hun vochtbehoefte te voldoen. En sinds ik de rest van de bak droog houd (op het hoekje sphagnum na) is er een ware geboorte-explosie. Ik vermoed dat er momenteel (maart 2024) zo'n 300 exemplaren in de bak leven. En dat is een voorzichtige schatting.
  Ik weet weinig over hun gedrag in de nacht, maar ik vermoed dat ze dan door de hele bak scharrelen.

Ik kocht mijn basisgroep in oktober 2020. Het merendeel van de dieren was halfwas en een paar min of meer volwassen.
In eerste instantie plaatste ik ze, achteraf gezien, op een te natte bodem met te weinig ventilatie. Na een poosje kreeg ik het idee dat ze het niet naar hun zin hadden. Ik zag ze nooit rondscharrelen e.d. Ben opnieuw eens goed in de informatie gedoken die je op internet kunt vinden. Vooral goed kijken op YouTube naar de manier van houden bij Amerikaanse kwekers.
Eind november 2020 heb ik ze overgeplaatst in een andere bak met wat meer ventilatie op een bodem met een duidelijke vochtigheidsgradiënt. Ik gebruikte hiervoor ongeveer de helft van het “oude” substraat.
Aan een kant legde ik mos en sphagnum òp het substraat. Hierdoor werd het onderliggende substraat ook tamelijk vochtig. De andere kant van de bak hield ik tamelijk droog.
Ik gooide veel eiken- en beukenblad in de bak en sproeide 1 à 2 keer per week een beetje water.
Deze manier van houden beviel beter en na een paar weken zag ik zo nu en dan wat pandaatjes rondwandelen en dat speelde zich opvallend vaak af op de drogere helft van de bak. Ook zag ik een paar jonkies.

Deze “oude” bak heb ik laten staan op zolder omdat ik waarschijnlijk een paar mini-panda’s over het hoofd had gezien.

Deze bak heb een beetje verwaarloosd. Was soms behoorlijk droog. Ik gebruikte hem vooral om wat wildvang Porcellio scaber in te mikken die ik vond tussen mijn andere soorten. Deze waren daarin terecht gekomen via wat rot hout uit het bos. Als ik bij controles er een of twee kon uitvangen, dan verdwenen ze in de oude panda bak.

Na een paar weken hing er 1 panda van ca. 5 mm op zijn kop aan het schors. Omdat het er naar uitzag dat het goed met het beestje ging heb ik hem laten zitten.

Ik was inmiddels begonnen met het plannen van het overzetten van alle isopods in “varenrouwmug-vrije” bakken. (zie mijn blog, deel 1 & 2 van “De strijd tegen de klote-mugjes…”)

Omdat de panda’s pas overgeplaatst waren naar het plantterrarium heb ik die met rust gelaten tot halverwege maart 2021, toen alle andere isopods verplaatst waren.
In de tussentijd vond ik nog wat exemplaren.

In de Armadillidium nasatum "peach" bak vond ik, begin maart 2021, 5 exemplaren (vier waren 2-4 mm en een 10 mm lang). Heb tot op heden geen idee hoe die daar terecht gekomen zijn.
Een week later heb ik de “oude bak” nageplozen en daar heb ik er vijftien gevonden van 2-4 mm lang.

Steeds als ik er gevonden had, zette ik die in het plantterrarium erbij.

Een dag of vijf later de “oude bak” voor de laatste keer onderzocht en dat leverde nog eens drie exemplaren van 2-4 mm op.