Porcellio hoffmannseggii 'Sevilla'
(voorheen: Porcellio sp. 'Sevilla')
- Deze soort is afkomstig uit de omgeving van Sevilla in Spanje.
- Maximum lengte ligt rond de 25 mm. Dus gemiddeld wat kleiner dan de "gewone" P. hoffmannseggii.
- De voorkeurstemperatuur zou ergens tussen de 18 en 24 graden Celsius liggen. Bij mij op de zolder lag de temperatuur (behalve in de winter) gewoonlijk tussen de 20 en 25 graden en daar doen ze het goed. Zelfs periodes van enkele weken waarbij het 29-30 graden Celsius werd overdag en ’s nachts niet onder de 25-26 graden Celsius werden zonder problemen doorstaan. Dit lijkt me ook logisch aangezien het in de omgeving van Sevilla ook aardig warm kan worden. Zie kaartje…
- Inmiddels staan al mijn isopods in een isopod-kamer (voorheen slaapkamer) op de eerste verdieping. Hier is centrale verwarming en daglicht. De temperatuur-extremen die er op de zolder waren zijn nu weg.
- De meest voorkomende kleur is donker grijs of zwart-roodbruinig met een soms paarsige gloed. Altijd met een witte rand rondom. Zie de foto’s...
Soms zitten er ook bruinig-oranje exemplaren tussen (ik bedoel niet P. hoffmannseggii “Sevilla caramel”).
Het bruin is meestal, bij volwassen dieren, donkerder dan bij de “caramel”.
Tevens is hun kop donkerder (zwart of grijs) dan de rest. Bij “caramel” is de kop ongeveer dezelfde kleur als het lichaam.
En ze hebben zwarte ogen terwijl de ogen van “caramel” roodachtig zijn.
Overal wordt geadviseerd om de dieren droog met veel ventilatie te houden. Hier ben ik het wel mee eens…
Ik heb mijn dieren in een bak met een bodemoppervlakte van 30 x 40 cm zitten. Hierin zit een laag van 6 à 7 cm van mijn zelf samengesteld substraat.
Aan één korte kant ligt een strookje van ca. 10 cm altijd vochtig sphagnum. De 10 cm daarnaast is hierdoor licht vochtig en de rest van de bak houd ik gortdroog. Tijdens de drie keer per veertien dagen uitgevoerde controles sproei ik een klein beetje water op de droge kant en bevochtig ik het sphagnum.
Uiteraard liggen er in de bak altijd een paar stukken sepia en op de droge kant een laag bladeren.
Het stuk kurkeikschors ligt voor een deel op het vochtige sphagnum en voor de rest op het licht vochtige deel substraat. Wanneer de pissebedden niet actief zijn, dan hangen ze vrijwel allemaal ondersteboven aan het schors.
Toen ik deze soort voor het eerst ging houden, ging het in eerste instantie niet goed. Ik had een twaalftal exemplaren besteld en de dag erna de bak ingericht. Een paar dagen later arriveerden de dieren en werden dezelfde dag in de bak gezet. Dieren waren in prima conditie, maar na een paar dagen waren er al twee dood en de rest maakte ook geen goede indruk. Ik ben toen al mijn stappen, in gedachte, nagegaan en mijn conclusie was dat het substraat te vochtig was toen ik de Spanjaarden er in zette. Althans, voor hen te droog. Heb toen de bak aangepast en gortdroog substraat gebruikt. Er stierven nog twee dieren de dag daarna, maar de overgebleven 9 exemplaren knapte al snel op. (Ik had er dertien gekregen i.p.v. twaalf)
Aan de ventilatie lag het niet, want die was ruimschoots aanwezig en die is nu nog hetzelfde als toen.
Vanaf het moment dat de dieren het wel naar hun zin hadden in de bak verliep alles voorspoedig. Ik zag al snel jonkies rondlopen, de dieren aten goed en maakten een gezonde indruk. Het zijn tamelijk actieve isopods.
De ontwikkeling van geboorte tot volwassen (klaar voor de voortplanting) is ca. 6 maanden. Ik weet niet precies hoeveel jongen ze per worp hebben, maar ik schat, gezien hoeveel jonkies ik tegelijkertijd aantrof, toch wel minsten 10 of meer. De jonkies groeien probleemloos op.
Wanneer de jonge dieren wat ouder zijn ga ik een groepje "bruin-oranje" exemplaren apart zetten om te zien of de jongen hiervan allemaal bruin-oranje zullen zijn.
Zwanger
Het voedsel wat ik deze Spaanse schoonheden geef is grofweg hetzelfde als wat mijn andere pissebedden krijgen.
Belangrijkste voedsel bij mij is rot, wit hout (op het oppervlak en in het substraat), bladeren, courgette, wortel en dierlijke eiwitten zoals visvoervlokken e.d. Ook het isopod-voer wordt goed gegeten.
En zo nu en dan geeft ik wel eens wat anders er bij, zoals alfalfa (Luzerne), gedroogde bloemen of een stukje fruit.
Op dit dieet doen ze het prima.
De verzorging van deze donkere "Sevilla's" is, voor zover ik tot nu toe heb ervaren, niet anders dan die van de "caramel' morph of de "gewone" P. hoffmannseggii.
Ik vind deze soort prima geschikt voor beginners, mits je de bak inricht zoals hierboven beschreven.
Ik ben zo'n twee jaar zonder deze soort geweest. Omdat ik het toch wel erg leuke dieren vond ben ik op zoek gegaan naar ze. Heb in maart 2024 weer een mooi groepje op de kop getikt.
De foto's hieronder zijn drie van de nieuwe dieren.